Wykłady Czwartkowe
W każdy czwartek o godzinie 18.00 zapraszamy na wykłady w Kinie MUZ oraz ich transmisję na muzealnym Facebooku.
Tematy spotkań będą dotyczyły trwających w naszym Muzeum wystaw czasowych, zbiorów prezentowanych w naszych Galeriach stałych i tych przechowywanych w muzealnych magazynach, tak w Gmachu Głównym jak i odziałach, a także ogólnie wybranych zagadnień z historii sztuki i kultury.
Termin: czwartek, godz. 18.00
Czas trwania: około 80 minut
Miejsce: Kino MUZ, Gmach Główny MNW; transmisje na muzealnym profilu Facebook
Dla kogo: młodzież, dorośli i seniorzy
Zasady udziału: bezpłatne wejściówki do pobrania w kasie lub on-line od godz. 10.00 we wtorek poprzedzający wydarzenie, transmisja na Facebooku
Regulamin wydarzeń edukacyjnych i kulturalnych
HARMONOGRAM WYKŁADÓW / JESIEŃ 2024
3 października
Józef Chełmoński na paryskim rynku sztuki / Wojciech Głowacki
Chełmoński mieszkał i tworzył w Paryżu w latach 1876–1888. Żaden z polskich artystów działających w drugiej połowie XIX wieku nad Sekwaną nie cieszył się tam równie wysokim uznaniem. Sukces profesjonalny, towarzyski i komercyjny osiągnięty przez Chełmońskiego w Paryżu urósł do rangi mitu polskiej historii sztuki. Odchodząc od popularnych narracji, przyjrzymy się paryskiemu okresowi twórczości artysty, uwzględniając nieznane dotąd źródła archiwalne. Co Chełmoński malował we Francji, ile zarabiał, kto kupował jego obrazy? Wreszcie, dlaczego artysta wrócił do Polski?
Wykład towarzyszący wystawie czasowej Józef Chełmoński.
10 października
Malarstwo Chełmońskiego w świetle badań technologicznych i prac konserwatorskich / Anna Lewandowska
Przygotowania do monograficznej wystawy Józefa Chełmońskiego stały się okazją do przeprowadzenia prac konserwatorskich i badań technologicznych wielu jego obrazów. Podczas wykładu dowiemy się więcej na temat wykonanych prac oraz zagadnień związanych z metodami pracy Chełmońskiego.
Wykład towarzyszący wystawie czasowej Józef Chełmoński.
17 października
Czerń, biel i sepia – o zaginionych obrazach Józefa Chełmońskiego / Karolina Zalewska
W 2023 roku miłośników sztuki zelektryzowała wiadomość o odnalezieniu obrazu Józefa Chełmońskiego Wieczór letni z 1875 roku. Płótno ostatni raz publicznie eksponowane było pod koniec XIX wieku. Wystawione na aukcji zostało nabyte przez Muzeum Narodowe w Poznaniu. Tymczasem nadal nie są znane losy dziesiątek innych prac Chełmońskiego. Część z nich pozostaje w kolekcjach prywatnych – polskich i zagranicznych. Ponad pięćdziesiąt zarejestrowanych zostało w bazie strat wojennych MKiDN. Wśród nich znajduje się obraz Na cudzym pastwisku, dar Franciszka Goldberga-Górskiego dla Muzeum Narodowego w Warszawie.
Wykład towarzyszący wystawie czasowej Józef Chełmoński.
24 października
Elisabetta Sirani i słynne artystki czasów nowożytnych / Grażyna Bastek
Portret Vincenza Ferdinanda Ranuzziego – dzieło bolońskiej artystki Elisabetty Sirani z 1663 roku jest jedynym obrazem w Galerii Sztuki Dawnej Muzeum Narodowego w Warszawie namalowanym przez kobietę. W tamtych czasach dziewczynki i kobiety miały utrudniony dostęp do nauki rzemiosła malarskiego, co dziś przejawia się w proporcjach dzieł stworzonych przez mężczyzn i kobiety w muzeach na całym świecie. Portret przedstawia pięcioletniego arystokratę w dworskim stroju, ale z atrybutami Amora (kołczanem, łukiem) w chwili, gdy sięga po strzałę. To portrait historié, popularny typ wizerunku, w którym współczesne postaci otrzymywały kostium, bądź atrybuty bohaterów historycznych, mitologicznych lub figur alegorycznych. Elisabetta Sirani to nie jedyna włoska malarka nowożytności. Każda z nich – Sofonisba Anguissola, Lavinia Fontana czy Artemisia Gentileschi – wypracowała odmienną strategię w obrębie dawnego systemu cechowego, w którym nie było miejsca dla kobiet.
7 listopada
Józef Chełmoński jedzie do Ukrainy / Anna Łazar
Swoją karierę malarz budował nie tylko w Warszawie, ale także na arenie międzynarodowej – w Monachium i w Paryżu. W Europie Zachodniej popularność zdobył m.in. dzięki oryginalności podejmowanej tematyki, w tym obecnych wątków ukraińskich. Zastanówmy się jednak, na ile niewidoczna, czy też niedostępna była dla Chełmońskiego Ukraina wykraczająca poza malowniczy krajobraz? Na ile artysta posługiwał się pewnym wyrosłym z tradycji polskiego romantyzmu konstruktem kulturowym, który budowany był w oparciu o potrzebę kompensacji sytuacji politycznej i klęsk powstań, nie zaś w odniesieniu do Ukrainy z jej aspiracjami kulturowymi i politycznymi. Analizując XIX-wieczny mit „kresów”, zastanowimy się, co w tym czasie działo się w ukraińskim życiu artystycznym.
Wykład towarzyszący wystawie czasowej Józef Chełmoński.
14 listopada
Ptasiarz wśród malarzy – awifauna w twórczości Józefa Chełmońskiego / Patrycja Żak-Tomanek
Józef Chełmoński był niezwykle czułym obserwatorem przyrody, szczególnie ornitofauny, którą chętnie uwieczniał na swoich dziełach. Kluczowym momentem w „ptasich” przedstawieniach Chełmońskiego był powrót do kraju w 1887 roku i późniejsze o dwa lata osiedlenie się w Kuklówce. Podczas wykładu pochylimy się nad ptasimi bohaterami jego obrazów. Poznamy ich zwyczaje, środowisko, w jakim żyją, oraz prześledzimy, jak zmieniło się ono od czasów artysty.
Wykład towarzyszący wystawie czasowej Józef Chełmoński.
21 listopada
Chełmońskiego starcia z nowoczesnością / Joanna Sosnowska
Chełmoński rozpoczął swą karierę w momencie, kiedy w sztuce europejskiej następowały zmiany o fundamentalnym znaczeniu. Artysta zapewne je śledził, ale wprowadzał z umiarkowanym zapałem. Zdarzały się jednak w jego twórczości momenty dowodzące, że je widział i rozumiał, co znajdowało odbicie w twórczości.
Wykład towarzyszący wystawie czasowej Józef Chełmoński.
12 grudnia
Józef Chełmoński i Warszawa / Ewa Micke-Broniarek
Opowieść o trudnych relacjach artysty z opiniotwórczym środowiskiem warszawskiej elity kulturalnej – krytyków, kolekcjonerów, instytucji promujących sztukę. Warszawa była miejscem, w którym Chełmoński się kształcił, debiutował jako malarz, osiągnął dojrzałość artystyczną, do którego wrócił po latach, otoczony sławą ugruntowaną sukcesami na paryskim rynku sztuki. Było to zarazem miasto, w którym niejednokrotnie doświadczył goryczy lekceważenia, odrzucenia, niezrozumienia formuły tematycznej i stylistycznej własnego malarstwa. Powszechne uznanie przyszło zbyt późno – w latach 90. XIX wieku Chełmoński odsunął się od świata i ludzi, niewiele wystawiał, pozostał obojętny na pochlebne oceny warszawskiej krytyki.
Wykład towarzyszący wystawie czasowej Józef Chełmoński.
MINIONE WYDARZENIA
Koordynacja: / Dział Edukacji