Kolekcja Mebli

Pierwsze zabytki tworzące Kolekcję Mebli wpłynęły do Muzeum jeszcze przed I wojną światową. Dzisiaj, poza meblami, Muzeum posiada też artystycznie opracowane fragmenty mebli o znacznej wartości zabytkowej oraz okucia.

Najstarsze sprzęty pochodzą z okresu późnego średniowiecza. Najliczniej reprezentowany jest wiek XVIII i XIX. Zabytki meblarskie z MNW to przykłady znacznej części typów mebli, technik zdobniczych i dekoracji spotykanych w Europie od schyłku średniowiecza do końca XX w. Pochodzą one z wielu regionów: przede wszystkim Niemiec (Saksonii, Berlina, Brunszwiku, Bawarii, Prus) Francji, Anglii,Włoch, Austrii (głównie Wiednia), Czech, Śląska, Szwecji, Rosji, Hiszpanii. Spośród ośrodków Rzeczypospolitej licznie reprezentowane jest meblarstwo Wilna i Wielkiego Księstwa Litewskiego oraz Prus Królewskich – Gdańska, Torunia i Elbląga, w mniejszej liczbie Krakowa, Lwowa, Kolbuszowej, Poznania, Warmii. Szczególne znaczenie ma największa w Polsce kolekcja dziewiętnastowiecznych mebli warszawskich.

W zbiorach Działu Mebli MNW znajdują się również dwie kolekcje obiektów w meblowych obudowach – zegarów i instrumentów muzycznych. Zegary reprezentują ośrodki m.in. angielskie, francuskie, holenderskie, pruskie, saskie, śląskie i Rzeczypospolitej (Gdańsk, Warszawa, Wilno). Najstarsze pochodzą z przełomu XVII i XVIII w., najmłodsze z okresu międzywojennego. Na kolekcję instrumentów muzycznych składają się głównie fortepiany i pianina, najstarsze powstały w końcu XVIII w. Ozdobą kolekcji są fortepiany i harfa ze zbiorów Ignacego Jana Paderewskiego. Część z nich znajduje się obecnie w depozycie Muzeum Instrumentów Muzycznych w Poznaniu.

Stefan Mieleszkiewicz, [email protected]
Dorota Gutkowska, [email protected]