Najnowsze metody obrazowania dzieł sztuki
Najnowsze metody obrazowania dzieł sztuki XVII konferencja „Analiza chemiczna w ochronie zabytków” 8 grudnia 2017, Centrum Nauk Biologiczno-Chemicznym UW, ul. Żwirki i Wigury 101 w Warszawie
Opieka konserwatorska, którą otacza się dobra kultury opiera się dziś na gruntownej analizie technologii i struktury dzieła, identyfikacji materiałów oraz ocenie stanu zachowania.
Podjęta dwa lata temu ścisła współpraca pomiędzy Muzeum Narodowym w Warszawie a Europejskim Centrum Zdrowia Otwock, dysponującym najnowocześniejszą aparaturą, umożliwia prowadzenie bardzo zaawansowanych badań diagnostycznych dzieł sztuki.
Wypracowane zostały własne rozwiązania, oparte na modyfikacjach standardowego sprzętu medycznego. Skonstruowano własny, przenośny zestaw badawczy RTG, wykorzystywany w miejscu ekspozycji dzieł, bez konieczności ich transportu do pracowni rentgenowskiej. Na szczególną uwagę zasługuje trójwymiarowe badanie obiektów płaskich na podłożu płóciennym, papierowym czy na metalu, w tym badanie obrazów wielkoformatowych na płótnie (o ile stan zachowania dzieła pozwala na nawinięcie obrazu na wałek, można poddawać badaniom obiekty o wymiarach 3,4 m szerokości i długości do 6 m). Ponadto wypracowano metodę identyfikacji obiektów silnie skorodowanych lub nieczytelnych, bez konieczności prowadzenia wcześniejszych przygotowawczych prac konserwatorskich.
Zastosowanie najnowocześniejszych technologii obrazowania pozwala na opracowanie właściwej strategii prewencyjnej i konserwatorskiej wykonywanej in situ, przy obiektach.
Współpraca obu placówek przynosi niezwykłe efekty, pozwala na stałe pogłębianie wiedzy i doskonalenie metod badawczych. Zostaną one zaprezentowane na konferencji „Analiza chemiczna w ochronie zabytków”.
Do tej pory przedsięwzięcie finansowały wspólnie obie instytucje, głównie ze środków własnych, a także w ramach grantu z Narodowego Programu Rozwoju Humanistyki moduł „Tradycja” 1.a. Obrazowanie (dotyczy to badań rentgenowskich prowadzonych w projekcie „Korpus dzieł malarskich Henryka Siemiradzkiego”).