Jan III Sobieski w Wiedniu
W wiedeńskim Winterpalais, filii Museum Belvedere, trwa wystawa poświęcona Janowi III Sobieskiemu, zorganizowana we współpracy z Zamkiem Królewskim w Warszawie, Łazienkami Królewskimi, Zamkiem Królewskim na Wawelu i Muzeum Pałacu Króla Jana III w Wilanowie. Tę prestiżową ekspozycję, dedykowaną „Marsowi sarmackiemu” w kraju jego najświetniejszej wiktorii, można oglądać od 7 lipca do 1 listopada 2017.
Z tej wyjątkowej okazji Muzeum Narodowe w Warszawie użyczyło reprezentacyjny zestaw czterech zabytków:
• Daniela Schultza (ok.1615–1683) Portret królowej Marii Ludwiki Gonzagi.
• Portret hetmana Mikołaja Hieronima Sieniawskiego (1645–1683) pędzla nieokreślonego polskiego malarza z pocz. XVIII w.
• Medal wybity przez Dwór wiedeński z okazji powstania Ligi Antytureckiej.
• Portret Jana III Sobieskiego (1629–1696), króla Polski, ok. 1680–1690, najprawdopodobniej autorstwa Andreasa Stecha (1635–1697).
Ostatnie z wymienionych dzieł, królewski konterfekt, stanowi nie tylko centralny punkt wystawy ale także, ze względu na wysoki poziom artystyczny, jej najcenniejszy eksponat. W Wiedniu prezentowany jest obok sławnego Portretu Marii Kazimiery z dziećmi, atrybuowanego Jerzemu Eleuterowi Szymonowiczowi-Siemiginowskiemu (ok. 1660–1711) z kolekcji Muzeum Pałacu Króla Jana III w Wilanowie.
Portret Jana III Sobieskiego ze zbiorów Muzeum Narodowego w Warszawie odzyskał dawną świetność dzięki konserwacji przeprowadzonej w Pracowni Konserwacji Malarstwa na Płótnie MNW ze szczególnie znaczącym udziałem st. konserwator Doroty Pliś (zarazem kierującej pracami) oraz konserwatora Tomasza Poznysza. Konserwacja została sfinansowana przez MKDiN w ramach budżetu wystawy Jan III Sobieski. Ein polnischer König in Wien w drodze porozumienia MNW ze współorganizatorem ekspozycji, Muzeum Pałacu Króla Jana III w Wilanowie.
Dzięki konserwacji rysy Jana III Sobieskiego odzyskały oryginalny kształt: spod przemalowań, które składały się na schematyczny wizerunek butnego, krępego wodza, wydobyto oblicze władcy w kwiecie wieku, o subtelnym profilu, promieniejące blaskiem perłowej karnacji, pełne dostojeństwa, zarazem refleksyjne i obdarzone nutą melancholii. Wspaniale wyszlachetniała też królewska srebrzysta zbroja karacenowa pyszniąca się delikatnymi reliefowymi wizerunkami orła – godła Rzeczypospolitej, widocznymi na każdej niemal płytce karaceny. W tle królewskiego portretu konserwacja ujawniła scenę bitwy pod Chocimiem z widokiem mostu łyżwowego i galopującymi jeźdźcami. Efekty prac konserwatorskich skłoniły badaczy do zmiany atrybucji dzieła – teraz przypisywane jest Andreasowi Stechowi (dotąd za jego autorów uchodzili Daniel Schultz oraz Jerzy Eleuter Szymonowicz-Siemiginowski).